We wisten nergens van, kenden amper de spelregels. Gevolg was dat we dik verloren. Ik herinner me dat we nog tegen Noordscheschut hebben gevoetbalt ,maar daar verloren we dik van.
Die dames konden veel beter voetballen, terugdenkend ontaarde dat in de kleedkamer tot fikse scheldpartijen, wat nergens op sloeg. Wij speelden voor de lol en ons verlies met een glimlach.
Elke week trainden op een veldje aan de Meester Cramerweg en in mijn beleving hadden we meer lol dan dat we echt voor de punten gingen.
Maar misschien zijn er dames die het anders beleefden?
We zijn elkaar helaas uit het oog verloren, heel af en toe spreek ik nog wel een teamgenoot .